Siz siz olun, hiçbir şey için “son” demeyin. Hiç'in sonu yoktur.

Sevgi dediğin değişebilir bir duygudur, önce bunu kabul etmeliyim! Onun hala beni sevdiğine inanmak istiyorum ama bu doğru değil. Seven insan yanımda olurdu. Olmadığına göre sevmiyor demektir.

Herkes diyor ki, sevse arkanda durur. Saklı değil, övünerek ulu orta yaşar seninle... Kimsenin inanmadiği bu sevdaya hala inanmama, ne demeli?!. Yada bana acıyarak baktıklarında, benim artık sadece susmama..? 

Yıllar önce ağızdan çıkan lafa güvenerek hareket etmemeli. 

Ne kadar eskiyse, hala dün gibi.

O gün seviyor olması, bugün de seveceğinin garantisini vermezmiş.







Yıllar önce "lütfen sen hep olduğun gibi kal" dediği insan olarak kalabilmek için savaştım. Sadece hayallerimi ve inancımı kaybettim. Eğer o da bir değişimse, özür dilerim; sözümü tutamadım.