tanık değil, sanık olunduğu zaman başlar tükenişler.. tükendimm
Söylenecek sözün çokluğu, bazen insanı dilsiz bırakır, belkide bazen yapabileceğin en doğru şey susmaktır ... sustumm
Yok olmama da var olmama da izin vermediler. Sadece kendi standartlarında bir hiç olmamı isterler.... oldumm
Bazen hergün yüzyüze görüşdüğün birini bile çok özleyebilirsin....özledimm
galiba yoruldum, her şey kadar, herkes kadar, sen kadar...yoruldumm
ve en kötüsüde elin kolun bağlı bişey yapamayıp beklemek.... bekledimm
Tüm renkleri yaşadığımız ömrümüzde "KEŞKE"ler ve "BELKİ"ler neden hep "İYİ Kİ"lerin gözüne denk gelir ki..? neden..!?
Hayırlı geceler, (u)mutlu yarınlar...