Bu Blogda Ara

11 Kasım 2012 Pazar

düş(le)sene - hay(al)kırma!



NE kısa bir yolculuk çocukluk, gerçek masal dünyası.. Büyüdüğünde tadı akide şekerinde KALAN. Kalan boşlukları asla dolduramadığın, en saf bakire düşüncelerin olduğu.. sessiz iç çekişlerle geçirdiğin zaman. Ne kadar ben olabildim..? İçimdeki bene özlemim olmasın, büyümenin götürüleri..?






Gözlerdeki yaş incilerinden yapılan salıncaksa... 
---> s/üzülüyor gözyaşlarım..
büyümedim BÜYÜTTÜLER..! En amansız acılar, büyüklerin yaptığı BÜYÜMEDE.. İnsanın tek sığındığı içindeki çocuk değil mi..? Çocuk kalmak istiyorum, DÜNYAYI ZALiMCE YÖNETEN BÜYÜKLERE inat! Elimde ANNEMİN bir türlü alamadığı HAYALLERİM..





Küçükken nasıldı?''diye sordu anneme; 
"küçükken yaramazdı" dedi annem.
tebessüm etti..
doğru mu? dedi gözlerime bakarak...
"Doğru" dedim


ve aynen tekrarladım annemin sözlerini;

"Küçükken yaram azdı"