Dayandığımız şeylerin hangisi buna değerdi?

umut ettik, nelerden vaz geçtik, ellerimizi birbirine kenetledik, onca yol aldık. Olmaz diyenlere inat yolumuza devam ettik. Sevdik.... ölesiye sevdik


karşımıza çıkan insanları elimizin tersiyle ittik, güvendik, iki bedende tek olduk, dua ettik, inandık, çok istedik, hayal kurduk, onsuz asla dedik, yola devam ettik, acı çektik. yine sevdik, çok sevdik. helalim dedik, Aşkım dedik, sevdiğim dedik ve herşeyden önce dost bildik....


peki hangisi buna deydi?

madem bir kahvenin 40 yıl hatırı yoktu bare onca duanın bir ömür hatırı olsaydı.....

Keşke şöyle yapsaydım belki severdi deme. 

O senin için ne yaptı da sevdin sanki ? 

Akıl işi değil, gönül sevdimi gerisi bahane.

Cemal Süreya

dip not: demek sevgi yetersizliğinden öldürmüş bizi... 

arkamızdan ne selá ne el fatiha okumadan... :(

Aslında biz ne yaptıysak kendimiz yaptık. Çünkü ufacık bir ilgiyi aşk, iki kelime edeni kendimize dost sandık