Dün gece ilk defa sana sarıldığımda iki yabancı gibiydik. geçmişte her ne kadar ayrılıp barışsak da, hiç daha evvel hissetmediğim bir soğukluk. Anladım ki ne aşk dan yana nede dostluğumuzdan yana bir iz kalmamış. 

Seni kan bağı taşıdığım insanlardan daha yakın gördüğüm hislere... üzerine titrediğim günlere.. seninle bu ömürü bitirmek istediğime dair, yaradarana yalvarışlarıma, kendimden bir parça olduğunu sanmalarıma, gözümün ve gönlümün senden başkasını görmeyişlere, önce sen sonra ben deyişlerime, senden gayri geçen her günüme ağlayışlarıma, ısrarla senin olma dileklerime, onsuz asla zannedişlerime, en temiz duygularla birtek seni şevmiş olmama, birbirimizi bize daha çok bağlasın diye secde etmelerime ----->

yazık olmuş....


Anladım ki aynı şehirde SEN varsın BEN varım ama BIZ yokuz artık.....

Dün gece hiç tanımadığım bir erkeğe
Sırf sana benziyor diye usulca sokulup merhaba dedim
Dün gece hiç tanımadığım bir erkeğe
Sırf sana benziyor diye usulca sokulup merhaba dedim

Tanıdık bir huzur aradım şaşkın bakışlarında dün
Bildik bir söz bekledim eskiden kalma öylesine
Konuştu bir şeyler söyledi beklediğim sözler bunlar değil
Yüzüme baktı gözlerime ama senin gibi değil

Anladım ki hiç kimse hiç kimse sen değil
Hiç kimse senin gibi canımdan öte can değil
Anladım ki hiç kimse hiç kimse sen değil
Hiç kimse senin kadar fikrime huzur değil

Anladım ki hiç kimse hiç kimse sen değil
Hiç kimse senin kadar umuduma yol değil

Dün gece hiç tanımadığım bir erkeğe
Sırf sana benziyor diye usulca sokulup merhaba dedim
Tanıdık bir huzur aradım şaşkın bakışlarında dün
Bildik bir söz bekledim eskiden kalma öylesine
Konuştu bir şeyler söyledi beklediğim sözler bunlar değil
Yüzüme baktı gözlerime ama senin gibi değil

Anladım ki hiç kimse hiç kimse sen değil
Hiç kimse senin gibi canımdan öte can değil
Anladım ki hiç kimse hiç kimse sen değil
Hiç kimse senin kadar fikrime huzur değil