Bu Blogda Ara

27 Ekim 2012 Cumartesi







Aynaya baktığım zaman, kendi yüzümü görebiliyorum.
Maskem yok, kimseye ikiyüzlü davranmayacak kadar ruhuma sadık olduğumu da biliyorum.

Bütün fotoğraflarımda gülerek poz veriyorum. Ruhum da neşeli.
Giydiğimi yakıştırıyorum üzerime.

Rahmetle ve sevgiyle andığım ölülerim de var, başım sıkıştığı zaman beni bağrına basacak dostlarım da.
Bazı sorularımın cevabını veremesem de, olacak o kadar.

Düşünüyorum da...
Varsın bazı şeyler eksik olsun hayatımda.
Emir ve komuta bende. "Eller yukarı hayat! Ben seni sevdiğim kadar yaşıyorum. Yaşadığım kadar seviyorum....:))


ALINTI