Bu Blogda Ara

16 Ocak 2012 Pazartesi

EL VEFA olmiyana EL VEDA

bu kadar mi yanli$

yahu ben bazen kendime çok kızıyorum. insanların icinde hep bir iyilik, hep bir temizlik ve saflık arıyorum. en zarar vereninde bile, ya bunu mutlaka bunun için yaptı, kızma, üzülme diyorum kendime. hatta en boktan olumsuzluklarda bile olumlu bir durum arıyorum. Eh iyi ya iste deme, bu empati hallerim, bazen bana kötülük yapan, benim tüm hayal ve ümitlerimi yıpratan insani da habire habire anlayışla karşılamama mál oluyor. bir türlü kopamaz hallere sokuyor beni bu polyanacalik. 
birak i$te siktir et dimi. yok, belki birgün değişir diye beklemekten, anasını satayım ben sabir küpü oldum onda hala zerre kadar bir değişim yok. aksine, bu bizimki her şeye susup, her şeyi kabulleniyor diyenler : yüzünüze söyliyemedigim için buradan haykiriyorum


Tüm kalbimden dilerim ki, bir gün pişman olursun bu yaptıklarından. Hatta bir gün geberirsin inşallah kahrından... ama benim için çok gec olmuş olur artık her şey.
o zaman inşallah ben sizin bu gamsız hallerinizden bir parça öğrenip şahsıma katmış olurum. bu iğrenç umursamaz hallerini sana da tattıracak bir insan çıkar inşallah karşına. NOKTA





siz siz olun, sizi gercekten cok seven bir insana, zulmü ya$atmayin


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder