a$kla ba$layan bir hayat:
annem ve babam birbirlerini cok severek beni icat etmi$ :) onun icin
a$ka inanarak dogmu$um ben zaten. otuz küsür ya$ima kadar hep
a$ki aradim. kar$ima onca yüzler ve yürekler cikti, onca teklifler aldim gel seveyim seni diye, ama ben hep yüregimin sesini dinleyerek, mantikla degil yürekle a$ki aramaya devam ettim. bu konuda cok israrliydim, cünkü o tüm filmlerde izledigim, tüm kitaplarda ve $iirlerde okudugum a$ki mutlaka bulmaliydim ve bulucaktim. buna emindim. nerde nasil ve kim bilmiyordum ama belkide hic ummadigim bir anda, ummadigim bir zamanda o beni bulacakti ve onu o güne kadar ömrüm boyunca aradigimdan bile haberi olmayacakti.
peki, ya o birgün kar$imda oldugunda onu nerden taniyacaktim? nerden bilecektim a$kin o oldugunu? yoksa benden habersiz yakasinda kirmizi bir karanfil mi vardi, yada elinde bir gazete mi ta$iyordu?
--yok yok biliyordum, o kar$imda oldugunda ben onu taniyacaktim.
onu nasil bulduguma burda yazicak satirlar yetmez, yanlizca $unu bilin ki, a$k kar$inizda durdugunda, onun o oldugundan yana hic bir $üpheniz kalmiyor. a$k kum saati gibi, kalbinizi doldurdukca, beyninizi yava$ yava$ bitiriyordu. hic bir "ama" ya ihtimal bile birakmiyordu.
onu bulma heyecani ve onu kaybetme korkusuyla yari$tim . kendimi bir kahraman gibi hissetigim günleri hatirliyorum. sonunda aradigimi bulma sevinci beni adeta sarho$ etmi$ti. günün 24 saati haftanin 7 günü sadece onu dü$ünür ve hisseder olmu$tum.
onun haricinde her$ey umurum di$inda kalmi$ti. her$eyi, her zorlugu onunla ba$aricagima inaniyordum. icimden naralar atiyordum hiyyyeeeeyt yansin bu dünya, söndüren itfaiyenin amk dercesine :)
ondan ba$kasini hic görmedi, ne gözüm ne gönlüm. ne ondan önce nede onunla (ondan sonrasi olmasin zaten).
a$k cok güzel bir$ey.... emin olun ki en büyük acilari da ben onunla ya$adim ve yine zaman zaman ya$iyorum. ama bir$eyi asla dedirtmedi bana hala: ke$ke yapmasaydim, pi$manim demedim hic bir zaman. cünkü o benim, tüm cektigim acilara ragmen, tüm zorluklara ve akan tüm ya$larima ragmen, hayatimdaki en güzel duygu...
burdan vermek istedigim önemli tek bir mesaj var: kesin ama kesin o bahs ettim a$ki buldugunuzda ona sahip cikin, cünkü sahip cikabilceginiz en degerli varlik, sizi beklentisiz seven, size yürekten
a$ik olup, sadece sizin mutlulugunuzla mutlu olabilen, o insandir.
kendi egonuzu yenin, bencilliginizden vaz gecin. sadece bir kere sevilmenin güzelligini bilincli ya$ayin ve icinizden geliyorsa eger sevildiginiz kadar da sev´in....! inanin- buna deger!
not: o benim ilk a$kimdi... son olmasi icin dua edin bana lütfen, olur mu :) Rabbim herkesi sevdigine kavu$tursun in$allah....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder